Leonard Weijs – Drummer. Rapper. Windkunstenaar. Natuurramp.

Geboren op 23 september 1939 – de wereld was in oorlog, maar Leonard Weijs was vooral bezig met ritme. Terwijl anderen leerden lopen, leerde hij roffelen. Zijn eerste drumstel? Een pannenset van zijn moeder en een houten lepel. Sindsdien is de groove nooit meer gestopt.

Leonard is een fenomenale drummer. Strak, muzikaal, explosief. En alsof dat niet genoeg is, rapt hij er ook nog bij. Serieus. Denk aan Eminem, maar dan met grijze haren, meer levenservaring en een stuk minder geduld. Zijn timing? Legendarisch. Zijn ademhaling? Verbazingwekkend. Zijn volume? Grenzeloos.

Maar dan… is er Theo. Niemand weet precies wanneer dit alterego is ontstaan, maar sinds zijn komst is geen repetitie meer veilig. Theo communiceert voornamelijk via melodieuze winden – jazeker, muzikale scheten – die zo strak in de maat zitten dat we ze inmiddels tellen als percussie.

Theo/Leonard is ook de ongekroonde koning van chaos:

• Nerfguns vliegen spontaan door de ruimte.

• Confettikanonnen in je auto? Check.

• Plotselinge, totaal niet functionele rookmachines in de oefenruimte? Ook check.

• En als je ook maar een beetje ontspant, hoor je plots keihard: "EMIELLLLLL!", gevolgd door hysterisch gelach.

Leonard is energie in z’n puurste vorm, een drummer die leeft voor het moment, en een prankster van olympisch niveau. Hij maakt muziek, maar ook herrie. Hij maakt beats, maar ook brokken. En toch houden we allemaal van ’m – al was het maar omdat we weten dat we zonder hem nooit meer zo hard zouden lachen.

Motto: “Ik ben geen probleem. Ik bén het ritme.”